امامزاده عینعلی وزینعلی علیهم السلام (تهران)

در استان تهران ، امامزاده‌های زیادی وجود دارد. بعضی از آن‌ها مانند امامزاده صالح(علیه السلام) و امامزاده داوود(علیه السلام) معروف ترهستند. ولی امامزاده‌هایی هم در شهر تهران قرار دارند که که محلی‌ هستند و در خارج از آن محل خیلی معروف نیستند. امامزاده ای در محله‌ی پونک تهران وجود دارد که در آن دو برادر معصوم از نوادگان ائمه‌ی اطهار(علیهم السلام)، به خاک سپرده شده اند. این دو برادر امامزادگان عینعلی و زینعلی(علیهم السلام) هستند که هردو در یک مکان و یک زمان به شهادت رسیدند. حتی در خود تهران ، افرادی هستند که این زیارتگاه را نمیشناسند. معروف نبودن امامزاده عینعلی و زینعلی (علیهم السلام) باعث شده تا این امامزاده محوطه ای دنج و فضایی معنوی داشته باشد.
در مورد این دو برادر مقدس، اطلاعات مشخص و زیادی وجود ندارد. بعضی از محلی های روستای پونک بر این باورند که امامزاده عینعلی(علیه السلام) یازده سال وامامزاده زینعلی(علیه السلام) پانزده سال داشته و فرزندان امام سجاد (علیه السلام) بودند که حدود ۱۲۰۰ سال قبل، در این محل توسط مأموران غاصب به شهادت رسیدند و درنزدیکی درخت چناری دفن شدند.‌ بعضی دیگر اعتقاد دارند که این دو برادر که هفت سال و پانزده سال داشتند در زمان امام رضا (علیه السلام) به همراه هارون الرشید به ایران آمدند و بعد از ورود آنها به ایران، مأموران حکومتی که نیت به قتل رساندن همه سادات و فرزندان آن‌ها را داشتند، در مسیر مشهد راه را بر آن‌ها بسته‌اند. این دو برادر هم به روستای پونک آمدند و درهمین محل به دست علی عمران به شهادت رسیدند. آن‌ها به هنگام شهادت هفت ساله و سیزده ساله بوده‌‌اند.
بعضی هم نام این دو امامزاده را عون ابن علی(علیه السلام) و زیدابن عـلی(علیه السلام) از فرزندان امام سجّاد (علیه السلام) می دانند که به دست میرابی به نام علی عمران و با ضربه‌ی بیل به شهادت رسیده‌اند. درمورد سن این دو برادر معصوم، اعتقاد اهالی و متوسلین ایشان، جوان بودن آنهاست؛ به دلیل اینکه در رؤیاهای صادقه‌ی بعضی از افراد دیده شده‌اند.
ساخت امامزاده :
در دوران حکومت فتحعلی‌شاه محل کشته شدن امامزاده عینعلی و زینعلی (علیهم السلام) به عنوان یک زیارتگاه شناخته و معرفی شد. بنای امروزی امامزاده در سال ۱۳۳۷‌، توسط ناصر فرمانفرما به سبک دیگر مکان‌های مذهبی ساخته شد و در سال 80 شمسی تعمیراتی روی آن انجام شد. این زیارتگاه در سال ۱۳۷۶ توسط مرحوم فریدون پرهیزگار مرمت شد و در سال ۱۳۸۰ ضریح جدیدی که هنر استاد ابوالحسنی میبدی بود برای آن فراهم شد و بجای ضریح چوبی مشبک قبلی قرار داده شد.
بقعه‌ی زیارتگاه:
بقعه‌ی امامزاده از بیرون به شکل هشت ضلعی است ولی از داخل به شکل مربع می باشد. داخل زیارتگاه که می شویم مانند اکثر اماکن مذهبی کشورمان ، آینه کاری های زیبایی توجه مان را جلب می کند. قسمت پائینی دیوار‌های امامزاده با سنگ مرمر تزئین و مابقی قسمت های دیوار‌ها تا سقف آینه‌کاری شده. یک ضریح کوچک هم در مرکزساختمان قرار دارد که محل دفن دو امامزاده عینعلی و زینعلی(علیهم السلام) می باشد میبینیم که بعضی از زائرین در کنار ضریح مشغول راز و نیازهستند و درخواست براورده شدن حاجتشان را دارند و برخی از افراد هم با فاصله از ضریح مشغول خواندن نماز و دعا هستند.
محوطه‌:
ساختمان امامزاده در مرکز یک حیاط بزرگ و زیبا قرار گرفته که درختان چنار پیر و قطوری در آن مشاهده می شود. اصل بقعه که به شکل هشت ضلعی دیده می شود در جوار رودخانه‌ای که از فرحزاد به پونک میرسد، قرار دارد. داخل حیاط زیارتگاه ، قبر‌های زیادی قرار دارد که مردم این محله درگذشتگان خود را در آنجا دفن کرده اند و وجود درختان قدیمی در این حیاط باعث شده تا محیطی روحانی و زیبا را نظاره گر باشیم.
قبرستان امامزاده:
حیاط باصفای این زیارتگاه قبرستان کوچکی دارد که دربین آن قبرهای قدیمی و جدید مشاهده می شود. قدیمی‌ترین قبرهای این قبرستان به ابتدای دهه‌ی هفتاد مربوط است که همزمان با بازسازی امامزاده بوده است. اگر به نام های روی قبر‌ها توجه کنید، پسوند نام خانوادگی خیلی از درگذشتگان پونکی است. درواقع اکثرساکنین این منطقه‌، امواتشان را در همین زیارتگاه دفن می‌کنند. همچنین در حیاط زیارتگاه سه شهید نیز دفن شده اند. پنجشنبه‌ها عصر، حیاط امامزاده شلوغ‌تر از بقیه روزهای هفته است.معمولا افراد در این روز به مزار رفتگانشان می آیند و در آنجا شمع روشن می کنند که باعث میشود منظره زیبایی در امامزاده مشاهده شود.