معرفی حرم حضرت رقیه سلام الله علیها
بر اساس روایات معتبر بعد از منتقل کردن اهل بیت امام حسین(علیه السلام) به شام که در آن زمان محل خلافت امویان و یزید بود ، حضرت رقیه (سلام الله علیها) بدلیل مصائب ناشی از مشاهده حادثه های کربلاء و غم و اندوه ناشی از آن و همینطور سختی راه طولانی کربلا تا شام جان به جان آفرین تسلیم کرد. از زمان شهادت ایشان تا کنون مزار ایشان زیارتگاه شیعیان و عاشقان اهل بیت (علیهم السلام) است. حرم و مرقد حضرت رقیه (سلام الله علیها) در طول دوران همواره مورد احترام مردم بوده است.
حضرت رقیه (سلام الله علیها) را کنار محلی که مقبره ای عمومی به نام «مقبره باب الفرادیس» بود دفن کردند. این مقبره در شمال غربی محله ای قدیمی در دمشق و نزدیک باب الفرادیس قرار داشت. در ابتدا سلاطین ایوبی روی قبر او مقبره ای کوچک ولی زیبا ساختند؛ سنگ ایشان از سنگ موزائیک بود که به وسیله عاج و مرر تزئین شده بود و گرداگرد آن را ضریحی زیبا احاطه کرده بود و بر فراز آن نیز گنبد و عمارتی ساخته شد.
این مکان که از همان ابتدا مسجد و مقبره بود، در سال ۱۱۲۵ هجری مورد تعمیر و مرمت قرار گرفت و همچنین در سال ۱۳۲۳ به وسیله میرزا علی اصغرخان امین السلطان صدراعظم ناصرالدین شاه مجددا بازسازی شد. در آن روزگار سه کتیبه از جنس سنگ در داخل حرم در سمت محراب شبستان آن مشاهده می شد که در کتیبه اول تعدادی حدیث در وصف فضایل اهل بیت (علیهم السلام) و نام میرزا بابا مستوفی گیلانی به عنوان تعمیرکننده بقعه مقام رقیه به تاریخ ۱۱۲۵ هجری درج شده بود. در کتیبه دوم محل دفن ملک کامل ناصرالدین محمد که در سال ۸۸۰ هجری در این محل به خاک سپرده شده بود نوشته و بر کتیبه سوم چند بیت شعر درج شده بود.به دلیل اینکه فضای این مکان ظرفیت زائرین را نداشت مرحوم شیخ نصرالله خلخالی درصدد وسعت بخشیدن به مقبره و حرم برآمد؛ از این رو منزل های مسکونی اطراف حرم را به کمک مردم خَیرِ محل خریداری کرد ولی تعدادی رضایت نداشتند و به همین منوال باقی بود تا در سال ۱۳۶۳ هجری شمسی به گفته جناب حجت الاسلام فهری زنجانی نماینده مقام معظم رهبری در سوریه، با خرید آن خانه ها و پرداخت چندین برابر قیمت آنها، فرمان پی ریزی ساختمان جدید حرم از سوی جمهوری اسلامی و با حضور مقامات سوریه شروع شد.
مساحت ساختمان، حرم حضرت رقیه (سلام الله علیها) بیشتر از چهارهزار مترمربع می باشد که ششصد مترمربع از آن صحن و فضای باز بوده و بقیه را حرم و شبستان آن و مسجد دیگری که در نزدیکی ضریح ساخته شد، تشکیل می دهند.
نوع معماری که در حال حاضردر ساختمان حرم میبینیم معماری ایرانی اسلامی است. صحن مسجد که اطراف آن به صورت ایوانی به اندازه یک و نیم متر مسقف است با ستون های بسیار زیبای سنگی سفید و به صورت کنگره ای ساخته شده اند. گنبد آن تماما تغییر کرده و بر اساس معماری ایرانی بنا شده و دوازده ستون مرمرین در داخل حرم آن را نگه داشته اند. اطراف سقف و دیواره ها نیز کاشی کاری شده.
ضریح حرم که از دوران «امین السلطان» صدراعظم ناصرالدین شاه مانده بود در سال ۱۳۷۲ شمسی با ضریح دیگری که به وسیله چهل نفر از هنرمندان معروف اصفهانی به صورتی بسیار زیبا و حیرت برانگیز ساخته شده تعویض شد.. لازم به ذکر است ضریح سابق برداشته نشد بلکه در داخل ضریح جدید قرار گرفت. نگارنده خود در مراسم تعویض آن حضور داشته و کوشش های زیاد سازندگان و عشق آنان به اهل بیت (علیهم السلام) را شاهد بوده است.
نزدیک حرم مطهر بازاری است که در طول تاریخ اسلامی به «سوق العماره» مشهور بوده است و باب الفرادیس مذکور نیز در داخل این بازار است.